 Wysłany: Pon 2:28, 28 Gru 2009 Temat postu: |
|
| zdecydowanie za depresję odpowiada stres jak wyżej napisane, ale stres to przed wszystkim "nieprzyjemne emocje", które ktoś przeżywa, zazwyczaj sam | |
| Wysłany: Czw 23:09, 13 Mar 2008 Temat postu: Etiologia depresji |
|
| Przyczyny depresji nie są dostatecznie poznane. Niejednokrotnie próbuje się sprowadzać przyczynę depresji do jednego tylko czynnika. Na przykład do specyficznego sposobu myślenia (koncepcje poznawcze), do przeżycia szczególnego rodzaju traumy w dzieciństwie (koncepcje psychoanalityczne), pewnego, mającego być podłożem depresji, typu osobowości (koncepcje osobowości depresyjnej) albo do zaburzeń metabolizmu serotoniny. Do podobnych upraszczających, albo wręcz błędnych, teorii należy także ciągle obecny w polskiej literaturze podział na depresje endogenne, reaktywne i somatogenne. W rzeczywistości tak wyraźnie odrębne rodzaje depresji nie istnieją.
Wiele dziś przemawia za tym, że przyczyny depresji są wyjątkowo złożone i wśród jej przyczyn jest wiele czynników, a prowadzący do depresji proces jest wieloletni. Ponadto czynniki prowadzące do choroby występują u różnych osób z różną siłą i w różnych złożeniach. I tak, u danej osoby, niektóre z tych czynników mogą zupełnie nie występować, widać siła innych jest wystarczająca do tego, żeby ujawniła się choroba. Rola układu neurohormonalnego podwzgórze - przysadka – nadnercza Rola i odmienne działanie powyższego układu jest jedną z bardziej interesujących hipotez dotyczących etiologii depresji w ostatnich latach. Być może, układ ten jest tylko jednym z elementów patogenezy depresji, dziś jednak wydaje się, że może być elementem bardzo istotnym, może nawet, w jakimś sensie, centralnym. Osoby z depresją, przynajmniej wiele z nich, tak w okresie depresji jak i jeszcze na długo przed ujawnieniem się tej choroby wykazuje odmienną i nadmierną reaktywność stresową. Polega to na nadmiernym wydzielaniu hormonów wydzielanych w stresie i braku fizjologicznego hamowania. Najważniejszy hormon stresu u człowieka: kortyzol, fizjologicznie pełni też rolę substancji hamującej mechanizmy stresu, ale u osób z depresją ów mechanizm samoograniczania nie działa dobrze . Stężenia wielu substancji wydzielanych w stresie, m. in. kortykoliberyny, niektórych prozapalnych cytokin, są znacznie wyższe niż u osób zdrowych. Konsekwencją są zakłócenia pracy wielu ośrodków mózgu, m. in. regulujących nastrój, napęd i emocjonalność. W niektórych miejscach obserwuje się ponadto zmiany kształtu i liczby komórek mózgowych, choć możliwe, że są one odwracalne. Zmiany te mają dotyczyć zwłaszcza hipokampa. Polegają na zmniejszeniu liczby wypustek neuronalnych oraz odmienności synaptycznych połączeń. Jest bardzo ciekawe, że w czasie prawidłowych i skutecznych terapii lekami przeciwdepresyjnymi zmiany te cofają się, podobnie jak „uspokajają się” mechanizmy całej osi podwzgórze- przysadka – nadnercza. Obecnie więc nie sprowadza się przyczyn depresji do roli mediatorów takich jak serotonina i noradrenalina, jest to patrzenie zbyt wąskie i przestarzałe. Z precyzyjnych badań biologicznych mechanizmów depresji wynika coś, co właściwie już od dawna było odczuwane intuicyjnie. Mianowicie to, że depresja, zachorowanie na nią, u większości chorych (choć nie u wszystkich) wiąże się z przewlekłym stresem. To brzmiące banalnie stwierdzenie ma jednak wielką wagę i konsekwencje. Przede wszystkim podważa tradycyjne podziały tej choroby. Z dzisiejszymi koncepcjami etiologii choroby depresyjnej zgodne są intuicje, że depresja jest schorzeniem całego organizmu, wiąże się z istotnymi zaburzeniami mechanizmów ludzkiej biologii, ale jest też chorobą, w której odgrywają istotną rolę trudne wydarzenia życia, problemy w realizacji celów życiowych, życiowy stres a być może także pewien typ osobowości. Dopiero takie spojrzenie na depresję pozwala zrozumieć, że w leczeniu depresji nierzadko potrzebne jest współdziałanie leczenia farmakologicznego oraz pomocy psychologicznej. Do tej pory nazbyt często i łatwo próbowało się dzielić depresje na takie, które powinno leczyć się farmakologicznie i takie w których potrzebna jest psychoterapia. |
|